Dziewczynki z Pragi

Autor: Krystyna Lubieniecka-Baraniak
Rok wydania: Szczecinek 2011
Gatunek: historia, dokument
Liczba stron: 490
Źródło/Wydawnictwo: Nasza Przyszłość

„Obrzydliwa, oblepiająca ciała maź nagle rzednie, za to podwyższa się jej poziom. Sięga do piersi. Pływają w niej strzępy odzieży i ludzkich ciał – ofiar wrzucanych do włazów niemieckich granatów”

W momencie wybuchu Powstania Warszawskiego główny ciężar walki z Niemcami wzięły na siebie oddziały Armii Krajowej. Dzielni młodzi ludzie pragnęli wolności, nic więc dziwnego, że chwycili za broń. Powstanie warszawskie zostało rozpoczęte zbrojnym wystąpieniem oddziałów Armii Krajowej 1 sierpnia 1944 o godz. 17.00. Walki zbrojne zakończyły się natomiast 2 października 1944 w godzinach wieczornych. Plan przewidywał maksymalnie 14 dni walki, zakładając wsparcie w postaci zrzutów. Oczywiście wsparcie było dość marne, broni porządnej też powstańcy nie posiadali, mam na myśli ciężki kaliber przeciwpancerny, który został zastąpiony butelkami z benzyną, mimo to Warszawa broniła się przez 63 dni.

Autorka opisuję historię łączniczek Gozdawy, które kanałami wypełnionymi odchodami, ściekami i rozkładającymi się ciałami dzień za dniem, z narażeniem życia przenosiły ważną korespondencję wojskową. Historia dziewczyn nie kończy się jednak wraz z kapitulacją Niemiec, a jest to dopiero początek męki, jaką zapoczątkował drugi okupant ZSRR. Więzione, bite i poniżane przetrwały okrucieństwo ubeckich katowni. Kilka medali, dyplomy z podziękowaniem od Rządu, tyle otrzymały bohaterki, za swą niezłomną postawę. Jak mówi jednak Janka bohaterka powstania ze Starówki i Śródmieścia, nie liczyła na żadną nagrodę, pragnęła jedynie wolności.

Książka zbudowana jest na zasadzie opowiadania. Czyta się ją gładko, nie przypomina ona Kichmayera. Nie doszukujmy się zatem statystyk i typowo wojskowego opisu walk, wręcz żargonu wojskowego. Pisarka podała nam prostą receptę, dzięki której możemy zrozumieć jak wyglądało życie bohaterek godziny W.

Bardzo lubię publikację opisującą zapał i poświęcenie AK, czytałem ich sporo. Książka zachwyca i wzrusza, opowiada prawdę o tamtych czasach. Zachęcam do czytania.

Cześć i chwała Powstańcom Warszawy!