Utwory zebrane

Autor: ksiądz Jan Twardowski
Rok wydania: Kraków 2002
Gatunek: poezja
Liczba stron: 140
Źródło/Wydawnictwo: Wydawnictwo M
Źródło obrazka: obrazek skopiowany ze strony Wydawnictwa M

Postanowiłem podjąć się, nie zbyt łatwego zadania, jakim jest przedstawienie Utworów Zebranych – wierszy ks. Jana Twardowskiego. Długo zastanawiałem się jak przedstawić ten zbiór, ponieważ każdy z nas inaczej interpretuje poezje i każdy inaczej ją rozumie. Przedstawię więc utwory w sposób w jakim sam je widzę, rozumiem, interpretuje.

„Każde wiersze są dobre

i na każdą porę

bo wszystkie jednakowo

 są na serce chore”

Poezja ks. Twardowskiego, zebrana w tej książeczce i opracowana przez Aleksandrę Iwanowską, to zbiór utworów napisanych, jak sądzę pod wpływem potężnej siły, weny, czy wiary. Autor często odnosi się w swej poezji do zagadnień teologicznych. Są one bardzo głębokie ale nie na tyle by utrudniało to  ich zrozumienie laikowi. Wiersze często śmieszą, ironia płynąca z ich morału przyprawiła mnie o wybuch śmiechu.

„Uspokój serce idiotę

co chce wciąż tam i z powrotem”

Część wierszy,  a właściwie ich budowa, przypomina modlitwę, skierowaną najczęściej do Boga. Przykładem jest Ocal, w którym to autor kieruje prośbę do Pana Boga, o rozgrzeszenie i ocalenie. Inne jak na przykład Co słychać? To wiersze ironiczne, którym trzeba poświęcić chwilę aby zrozumieć ich istotę. Utwór jest zabawny, choć jego istota jest tragiczna. Większość wierszy jest napisana właśnie w takim tonie. Są zabawne, a jednocześnie przyprawiają czytelnika o zawrót głowy spowodowany tym, że do końca nie wiadomo, czy nasz śmiech jest słuszny, ponieważ morał tych utworów jest przedstawiony w kontekście biblijnym i zawsze ma drugie dno. Twardowski chciał raczej przekazać nam ważne przesłanie, przedstawiając Boga jako istotę ironizującą, a zarazem kochającą – Boga uśmiechniętego. Inne wiersze dają nadzieje, jak Po staremu. Czytelnik dowie się, że po śmierci czeka na niego miejsce, w którym nic się nie zmienia od wieków, a co za tym idzie nie musi się jego obawiać. Jeszcze innymi wierszami są wiersze okolicznościowe, które poeta pisał w związku z różnymi świętami i nabożeństwami. Przykładem są wiersze napisane na urodziny Ojca Świętego Jana Pawła II, czy Wielki Piątek i Na Boże Narodzenie.

„Nie widać powietrza

derkacza

prawdziwych łez

On też tak niewidzialny

że jest”

Podsumowując, jest to zbiór pięknych wierszy, jednego z najwybitniejszych polskich poetów, księdza Jana Twardowskiego. Książka zdobiona jest równie pięknymi szkicami autorstwa pani Aleksandry Kucharskiej – Cybuch. Okładka, która także upiększa wizualnie Utwory zebrane, to obraz olejny zatytułowany Poziomki autorstwa Paula Lacroixa. Wiersze to mieszanka zabawnych, smutnych ale zawsze bardzo głębokich uczuć, jakimi obdarował nas poeta. Polecam i uważam, że każdy powinien znać poezję księdza Twardowskiego. Jest ona częścią naszego dziedzictwa, a jej morały płynące z wierszy, uderzają prosto w serce i zagnieżdżają się tam już na zawsze.

moja ocena: 7,5/10

 

Książkę przeczytałem dzięki uprzejmości Wydawnictwa M za co serdecznie dziękuję!!! 

   

1. Jan Twardowski, Utwory zebrane, Kraków 2002, s. 126.

2. Bez tytułu, ibidem, s. 36,

3. Niewidzialny, ibidem, s.82.