Ścieżka nad drogami - Fraktale

Autor: Bohdan Urbankowski
Rok wydania: Kraków 2013
Gatunek: powieść historyczna
Liczba stron: 500
Źródło/Wydawnictwo: Wydawnictwo M
Źródło obrazka: obrazek skopiowany ze strony Wydawnictwa M








  

Wyobraźmy sobie, że znajdujemy gdzieś w domu starą fotografię, do której pozują nasi krewni. Niby nic wielkiego, wujowie, dziadkowie, po prostu rodzina ale każdy przeżył kawał życia. Zwykli ludzie, którzy mają swoją historię. Ale jak wyglądało ich życie?

Ścieżka nad drogami jest to wspaniała opowieść o zwykłych z pozoru ludziach, którzy żyli w ciężkich czasach. Autor Bohdan Urbankowski postanowił opowiedzieć ich historie, będąc naocznym świadkiem części z nich, a część usłyszawszy od samych bohaterów. Pisząc o ciężkich czasach, mam na myśli wojnę z bolszewikami, II Wojnę Światową oraz epokę komunizmu. Nie jest to jednak typowa publikacja historyczna, lecz zbiór opowiadań – Fraktale – w których tłem jest prawdziwa historia Polski. Czasem zabawna, a czasem tragiczna ale taka właśnie jest prawda o ludziach, którzy za nią walczyli.

Wszystko zaczęło się od fotografii. Co ciekawe ludzie znajdujący się na niej po kolei umierali. Najpierw wujowie, później ciotki i babka. Każda z postaci miała do opowiedzenia niesamowitą historię. Przetrwali wielkie wojny, okupację, śmierć najbliższych również własnych dzieci, ale także romanse, a potem walkę z nowym wrogiem. Nigdy się nie poddawali nawet w obliczu choroby i zagrożenia życia. Bohaterowie, których próbuje zapomnieć historia, bohaterowie, na legendzie której wychowują się następne pokolenia. To o nich my wnukowie opowiadamy: mój dziadek obrzucił granatami panterę, mój dziadek przeżył usbeckie więzienie, mój dziadek jest bohaterem.

W książce znajdziemy informację na temat wielu wybitnych postaci, pisarzy, żołnierzy, polityków ale oni są tylko słowami na marginesie, a najważniejszą treść publikacji stanowią opowiadania ludzi z fotografii. Śledzimy ich życie aż do jego kresu. Przez ten zabieg czytelnik ma możliwość poznania historii, która na wiele lat była ukrywana przez władzę. Historia ta jednak przekazywana była ustnie, czasem troszkę ubarwiona, ale jak twierdzi autor, to zostawić należy historykom, sam bowiem jest tylko poetą i w poematach opisuje to co usłyszał. Z punktu widzenia historyka, nie widzę, aby wydarzenia w książce jakoś specjalnie mijały się z prawdą. Zresztą autor sam komentuje fragmenty, w których nie jest pewien, czy któryś z bohaterów mógł rzeczywiście walczyć na przykład w dwóch miejscach dość odległych od siebie. Komentarz autora, narratora towarzyszy całej powieści. Jest on pisany prostym językiem, zawiera nutkę filozofii oraz tak zwanej wojennej satyry – zabawnych wojennych anegdot, nie będę podawał przykładów ale dodam, że nie raz mnie rozbawiły.

Pisałem wcześniej, że książka opowiada o zwykłych ludziach ale zwyczajni ludzie, którzy dokonują niezwykłych czynów nie mogą być zwyczajni. Jest to więc publikacja mówiąca o niezwykłych ludziach i trudnościach jakim musieli stawić czoła w czasie okupacji niemieckiej oraz rosyjskiej. Najbardziej utrwaliła mi się w głowie postać wuja Michała i opowiadanie o jego czynach.

Człowiek ten przeszedł piekło, a nigdy nie odłożył broni. Zbierał pamiątki, w postaci zdobycznych medali, a później legitymacji zbieranych z martwych wrogów, hitlerowców, a potem na SB. Historia, która wydaje się wręcz fantastyczną, a jest jedną z wielu, które znajdziemy w takich publikacjach jak powieść Bohdana Urbankowskiego. Gorąco polecam, ponieważ dawno nie miałem w ręku tak dobrej publikacji. Oczywiście daję wysoką ocenę. 

 moja ocena 8,5/10

Książkę przeczytałem dzięki uprzejmości Wydawnictwa M za co serdecznie dziękuję!!!